ยังจำได้ดีครับ สมัยเป็นนักศึกษาแพทย์ที่ศิริราชรู้สึกประทับใจในอาจารย์หลายๆท่านมาก บางครั้งคำพูดที่ท่านสั่งสอนทำให้ผมได้คิดและเกิดแรงบันดาลใจในการเรียนแพทย์อย่างประหลาด อาจารย์หลายๆท่านไม่เพียงสอนเรื่องวิชาความรู้เท่านั้น แต่ยังสอนถึงจิตวิญญาณ จริยธรรม และจรรยาบรรณในความเป็นแพทย์ด้วย ซึ่งหลายสิ่งหลายอย่างผมอยากจะนำมาถ่ายทอดที่นี่เพื่อให้น้องๆรุ่นหลังได้รับคำสั่งสอนดีๆเหล่านี้ด้วย เช่น
“การเป็นหมอต้องวินิจฉัยและรักษาไปตามการวินิจฉัยโรค ไม่ใช่วินิจฉัยอย่าง รักษาไปอีกอย่าง อย่าหลอกตัวเอง”
“แม้ว่าหมออาจจะไม่สามารถรักษาโรคได้ทุกโรค แต่หมอสามารถรักษาคนไข้ได้ทุกราย”
“เป็นหมอต้องมีความรู้มากกว่าหมอตี๋ขายยา ไม่ใช่ปวดหัวก็ให้ยาแก้ปวด ไอก็ให้ยาแก้ไอ”
“เป็นหมอแล้วไม่มีจริยธรรม เลวกกว่าหมาอีก”
“พยายามให้ได้ข้อมูลมาน้อยๆ แล้วคิดอะไรได้มากๆ แต่อย่าให้ได้ข้อมูลมามากๆ แต่คิดอะไรไม่ออก”
ตอนเป็นนักศึกษาแพทย์ปี 2 ในชั่วโมง physiology
“จงให้ความรู้เป็นกุญแจไขความรู้สึกสำนึกของท่านเสียก่อน แล้วความรู้ที่ท่านต้องการจะเป็นของท่านง่ายขึ้น”
“ความรู้เรียนทันกันหมด สิ่งที่ใช้ apply กับคนไข้สำคัญ”
ตอนออก OPD เด็กขณะเป็นนักศึกษาแพทย์ปี 5 อาจารย์แพทย์ท่านหนึ่งสอนว่า
“ผมต้องต้อนพวกหมอ เพราะพวกหมอไม่พยายามต้อนตัวเอง”
“เวลาเราฟังเสียงปอด พวกเรามักจะฟังแต่ Adventitious sound และถ้าไม่มีก็มักจะเขียนว่า lung clear, หรือ no adventious sound ซึ่งเรายังไม่ได้สนใจฟังหรือไม่รู้ด้วยซ้ำว่า normal breath sound คืออะไร”
ตอนเป็นนักศึกษาแพทย์ปี 4 ขึ้น ward med ใหม่ๆ
“อย่ากลัวในสิ่งที่เราไม่รู้ เป็นไปไม่ได้ที่เราจะรู้ไปได้หมดทุกอย่าง แต่เราต้องรู้หลักการ และความรู้พื้นฐานอย่างพอเพียง และต้องรู้ว่าเราไม่รู้อะไร และจะทำอย่างไร”
“ความรับผิดชอบในการเรียนนี้เป็นของนักเรียนเอง”
ตอน round คนไข้ กับอาจารย์แผนกศัลยกรรมประสาท อาจารย์พูดขึ้นว่า
“เป็นหมอต้องพยายามรักษาคนไข้ ไม่ใช่รักษาเฉพาะเนื้องอก หรือมุ่งรักษาเฉพาะโรค โดยเอาโรคให้หาย แต่ถ้าคนไข้ฉิบหายก็ใช้ไม่ได้”
ตอนงานอบรม freshy อาจารย์ภูเก็ต ซึ่งเป็นปรมาจารย์ทาง neuroanatomy สอนว่า
“หมอเป็นอาชีพที่พิเศษ แต่ไม่ใช่อาชีพที่วิเศษ”
จริงๆยังมีคำสอนอีกมากครับที่อยู่ในความทรงจำของผม ในหลายๆคำสอนผมยังจำอาจารย์ผู้สอนและชื่อท่านได้ดี แต่เนื่องจากผมไม่ได้ขออนุญาตท่านจึงไม่กล้าใส่ชื่ออาจารย์ใน website นี้ครับ ผมต้องกราบขอบพระคุณอาจารย์ทุกท่านมาณ.ที่นี้ด้วย
ด้วยความระลึกถึงบุญคุณอาจารย์เสมอ
ณ.จิตต์
เจ๋งมากเลยครับ ผมคิดถึงอาจารย์หมอทุกๆท่านเสมอ
แต่กลับรู้สึกว่าอาจารย์หมอ ที่เป็นอาจารย์จริงๆหายากขึ้นทุกทีๆ
ขอบคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมชม และแลกเปลี่ยนความเห็นกัน
ผมก็เห็นด้วยนะครับ ปัจจุบันมีโรงเรียนแพทย์เพิ่มมากขึ้น มีการผลิตแพทย์เพิ่มมากขึ้น สิ่งสำคัญคือเราต้องมีแม่พิมพ์หรืออาจารย์แพทย์ที่จะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับแพทย์รุ่นหลังด้วย ผมเชื่อมั่นว่าในทุกๆโรงเรียนแพทย์ จะมีอาจารย์แพทย์ที่ดี หรือจริงๆใช้ว่าประเสริฐก็ได้อยู่ในทุกๆที่ อาจารย์แพทย์เหล่านี้ถือเป็นบุคลากรที่มีคุณค่ามหาศาล และสามารถเป็นผู้จุดประกาย ใส่จิตวิญญาณของความเป็นแพทย์ที่ดีให้กับแพทย์รุ่นหลังๆได้
แต่ในกระแสสังคมปัจจุบัน ก็ต้องยอมรับว่า อาจารย์แพทย์ที่ดีเหล่านั้นอาจอยู่ได้ยากขึ้น เพราะต้องทำงานหนัก ต้องทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจและต้องอาศัยการเสียสละอย่างสูง ผลตอบแทนที่ได้ก็น้อยเทียบไม่ได้กับภาคเอกชน อย่างไรก็ตามท่านได้ทำงานเพื่อสร้างคน สร้างแพทย์ที่ดีให้กับสังคม แพทย์เหล่านั้นที่ท่านสร้างจะไปช่วยคนได้อีกมหาศาล พวกเราทุกคนต้องการท่านครับ